top of page

>

Ο ΤΟΡΝΟΣ

του Γιάννη Κεντρωτά

Η 451F PERFORMING ARTS "ξαναβάζει μπροστά" τον ΤΟΡΝΟ για να σαρώσει ό,τι έμεινε όρθιο από τις δύο προηγούμενες χρονιές επιτυχίας στο OLVIO και συνεχίζει για 3η χρονιά.
Μόνο για 12 παράστάσιες!  

Κάθε ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ κ ΣΑΒΒΑΤΟ στις 21:15

Διάρκεια: 90 λεπτά

Εισιτήρια από 12€ στο

341153987_239687095278851_1936930617310041979_n.jpg
 
ΤΟ ΕΡΓΟ

«Ο τόρνος» του Γιάννη Κεντρωτά είναι μια μαύρη κωμωδία, ένα οξύ κοινωνικό σχόλιο πάνω στην καθημερινή βία.

Έργο βαθιά τραγικό, με σουρεαλιστικά στοιχεία και περισσότερο μαύρο απ' ό,τι κωμικό, «Ο τόρνος» αντλεί το υλικό του από τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, το περιστρέφει μέσα από 8 σκηνές, διεισδύει, παθαίνει εμπλοκή και ανατινάσσεται μπροστά μας ξεβολεύοντας τον θεατή που στέκεται αμήχανα στο να γελάσει, να στεναχωρηθεί ή να θυμώσει. Σαν ένα μικρό ατύχημα, σε ένα μικρό μηχανουργείο, που πέρασε στα ψιλά. Σαν ένα μικρό ανέκδοτο ή σαν αστείο. Η ζωή του Αλέξη. Η ζωή ενός αγοριού που μεγαλώνει μέσα στη θαλπωρή μιας παραδοσιακής οικογένειας στις παρυφές μιας ελληνικής πόλης και προσπαθεί να βρει τα πατήματα του για να σταθεί με περηφάνια και αισιοδοξία στις αναποδιές της ζωής.

Το έργο γράφτηκε μέσα στην προηγούμενη δεκαετία της ελληνικής και διεθνούς οικονομικής και πολιτικής κρίσης και παρουσιάζεται για δεύτερη φορά.

 

340968009_173795091831195_252696646538862384_n.jpg

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο: Γιάννης Κεντρωτάς
Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κοιλάκος
Σκηνικά: Άννα Σάπκα
Κοστούμια: Ιφιγένεια Νταουντάκη
Κίνηση: Μαργαρίτα Τρίκκα
Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Πρωτότυπη μουσική: Βασίλης Τζαβάρας
Κατασκευή σκηνικού: Νίκος Δεντάκης
Φωτογραφίες προώθησης και παράστασης: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Γραφιστικά / Σχεδιασμός αφίσας: Γιάννης Κεντρωτάς
Οργάνωση παραγωγής: Δήμητρα Ευθυμιοπούλου
Επικοινωνία: Ειρήνη Λαγουρού

Tornos-WEB-04-683x1024.jpg

ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ

Ελισσαίος Βλάχος

Τάνια Παλαιολόγου,

Σήφης Πολυζωΐδης

Φοίβος Συμεωνίδης

341015812_604416851578088_8425124276254595868_n.jpg
>

*Ο τόρνος είναι μηχανή που χρησιμοποιείται για την μορφοποίηση μετάλλου, ξύλου κ.τ.λ. με την σύσφιξή του σε συσκευή συγκράτησης (τσοκ) και με την περιστροφή του κάτω από ισχύ κατάλληλου εργαλείου κοπής για περιστροφή, διάτρηση, διαμόρφωση πρόσοψης, κατασκευή σπειρώματος κ.λ.π. Η διαδικασία της επεξεργασίας με τόρνο ονομάζεται τόρνευση. Το αντικείμενο που προκύπτει είναι συμμετρικό ως προς τον άξονα περιστροφής. Ανάλογα με το μέγεθός τους χωρίζονται σε τόρνους ελαφρού, ημιβαρέος και βαρέος τύπου (πηγή: Βικιπαίδεια).

Tornos-WEB-06.jpg
>

Η παράσταση δεν χρηματοδοτείται από το ΥΠΠΟΑ, τη ΣΓΤ και το ΚΠΣΝ.

Tornos-WEB-07-683x1024.jpg
>>

451F PERFORMING ARTS AMKE

 
 
ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

“...Πηγαίνετε να το δείτε και θα καταλάβετε το μεγαλείο του κειμένου, της σκηνοθεσίας (με πόση μαεστρία τα έδεσε όλα αυτά ο σκηνοθέτης!), της τόσο λειτουργικής σκηνογραφίας (Άννα Σάπκα), των λιτών και συγχρόνων κοστουμιών (Ιφιγένεια Νταουντάκη), της πρωτότυπης μουσικής που έκανε εκκωφαντικό θόρυβο μέσα στο μυαλό μας- δε θα μπορούσε να υπάρχει πιο εναρμονισμένη μουσική για αυτή την παράσταση (Βασίλης Τζαβάρας), των στοχευμένων φωτισμών (Βασίλης Κλωτσοτήρας) και τέλος των υποκριτικών δεξιοτήτων, όλων των συναδέλφων ηθοποιών!..” 

Γιώτα Ευσταθίου (https://nevronas.gr/)

 

“...Το εξαιρετικό κείμενο του Γιάννη Κεντρωτά ισορροπεί ανάμεσα στην κωμωδία και την τραγωδία δίνοντας μας “στο πιάτο”, ειλικρινά και χωρίς υπεκφυγές, τα ελαττώματα και τις παθογένειες της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, ώστε να απολαύσουμε τη “γεύση” του σάπιου και της μούχλας στο στόμα μας. Η Ελλάδα της οικονομικής κρίσης «χαρτογραφείται» με επίκεντρο ανθρώπους “χαμηλότερων” κοινωνικών στρωμάτων, εκείνους τους “αόρατους” που βρίσκονται στο μεταίχμιο του περιθωρίου. Απελπισμένα, “μικρά” ανθρωπάκια που τα βγάζουν πέρα όπως όπως…” 

Αριστούλα Ζαχαρίου (https://www.monopoli.gr/)

 

“...η ρεαλιστική σκηνοθετική ματιά του Μιχάλη Κοιλάκου που εμμένει στη γραμμική παρακολούθηση της ζωής του Αλέξη και σαν να κρατά μία κάμερα στο χέρι μας παρουσιάζει οχτώ σκηνές από τη ζωή του χρησιμοποιώντας με γρήγορο, έξυπνο και λειτουργικό τρόπο τα ευέλικτα σκηνικά της Άννας Σάπκα.

“Υπερόπλο” της παράστασης οι τέσσερις εξαιρετικοί ηθοποιοί της που δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Συγκινητικός ο Φοίβος Συμεωνίδης στον ρόλο του Αλέξη, με την ερμηνεία του άλλοτε να μας κάνει να ταυτιστούμε μαζί του και άλλοτε να μας θυμώνει απέναντι στην αδικία και τις ανισότητες της ζωής. Πραγματικά εντυπωσιακός ο τρόπος που εκδύονται και απεκδύονται τους πολλαπλούς τους ρόλους ο Ελισσαίος Βλάχος, η Τάνια Παλαιολόγου και ο Σήφης Πολυζωΐδης…” 

Γεωργία Οικονόμου (https://www.news247.gr/)

 

"... Ο τόρνος είναι μια παράσταση εξαιρετικών ερμηνειών.Ο Φοίβος Συμεωνίδης απολαυστικός στο ρόλο του Αλέξη και ο Σήφης Πολυζωίδης σε εκφραστικότατη και στιβαρή ερμηνεία στο ρόλο του Φώτη.Πολυ καλές ερμηνείες από τους Ελισσαίο Βλάχο και Τάνια Παλαιολόγου.
Η σκηνοθεσία του Μιχάλη Κοιλάκου πατάει ακριβώς πάνω στο έργο αναδεικνύοντας τα δυνατά του σημεία, γίνεται ένα μ' αυτό, μιλάει τη γλώσσα του.

Συγκλονιστικό το έργο του Κεντρωτά, σκάβει βαθειά μέσα στην ελληνική παθογένεια. Ένα σκληρό έργο; Όχι. Ένα αληθινό έργο. Με όλο το σκοτάδι που κρύβουμε μέσα μας και δεν τολμούμε να το δούμε και να το θεραπεύσουμε.

Ο τόρνος είναι ένα σκούντημα να βγούμε από τον εφησυχασμό και τη λήθη μας, να βρούμε τι έχει πάει στραβά και πώς μπορούμε να το διορθώσουμε. Πίστη μου είναι, τίποτα μη αναστρέψιμο εκτός από τον θάνατο.
Και το θέατρο, το καλό θέατρο, αυτό έρχεται να μας πει.
Δείτε αυτή την εξαιρετική παράσταση κι αφήστε την να μπει μέσα σας και να σκάψει. Ποιος ξέρει;

Λέννα Σάββα (https://xn--mxahi4ajr.gr/)

 

“...Πρόκειται για κείμενο ζωντανό και διεισδυτικό, δομημένο με ισορροπίες, γοργούς ρυθμούς, κοφτές σκηνές και ρόλους διαρκώς σε κίνηση. Και η σκηνοθετική προσέγγιση του Μιχάλη Κοιλάκου, σπονδυλωτή και καλοζυγισμένη, έρχεται να κουμπώσει ακριβώς και να αναδείξει κάθε σπιθαμή του έργου…Μαύρη κωμωδία, τραγωδία ή δράμα; Είναι δύσκολο να κατηγοριοποιήσεις την ιστορία «Ο ΤΟΡΝΟΣ». Το σίγουρο είναι, ότι με όχημα το χιούμορ, σφάζει αναίμακτα...

Ντίνα Καρρά (https://www.onlytheater.gr/)

 

“…Γράφω εν θερμώ συνειδητά, μόλις δύο ώρες μετά την έξοδο από την αίθουσα και χωρίς να περιμένω να καταλαγιάσει το κύμα ενθουσιασμού για την «αντικειμενικότητα», γιατί ακριβώς έχω ανάγκη να μοιραστώ το νωπό, πρωτογενές, «ακατέργαστο» συναίσθημα που εμπιστεύομαι απόλυτα, μιλώντας για την παραστασάρα (κατοχυρώθηκε!) «Ο τόρνος» του Γιάννη Κεντρωτά σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κοιλάκου…”

Πίτσα Στασινοπούλου (https://kulturosupa.gr/)

 
 
bottom of page